Dion Sprengers, de MacGyver van Spirotech
Dion Sprengers is onze bloedeigen MacGyver. Voor de (jongere) lezer die zonder te googelen geen idee heeft waar we het over hebben: MacGyver was een fictief, vindingrijk tv-seriepersonage die met een zakmes, rol ducttape en vooral een grenzeloze dosis creativiteit bijna alles kon maken. Een serie met Dion in de hoofdrol is er nog niet, maar dat kan best nog eens komen. Zó belangrijk is hij voor ons bedrijf.
Onze oprichter Frans Roffelsen was ook al zo’n pionier. Iemand met dezelfde bloedgroep als Dion. Geen wonder dat ze het zo goed samen konden vinden. Dion: “Meneer Frans was natuurlijk lange tijd de grote baas, maar zo voelde dat in de omgang niet. Naar mij stelde hij zich heel laagdrempelig op. Ik ben vaak op vrijdagochtend op zijn kantoor geweest, samen met onze technisch directeur, voor een kop koffie en om zijn ideeën door te nemen, zodat ik er een prototype van kon maken. Een casual praatje kwam er dan altijd wel achteraan. En ik kwam ook weleens bij hem thuis aan de Mauritslaan. Als zijn zaagmachine het niet deed, of zijn auto niet wilde starten. Ik kon niet alles oplossen, maar wilde het altijd proberen.”
Dion (1966) merkte pas écht hoe hoog Frans Roffelsen hem had zitten na het overlijden van onze oud-directeur in 2011. “De toenmalige directrice vroeg me of ik een toespraak wilde houden op de uitvaart. Dat maakte me natuurlijk trots. Ik vond het ook wel spannend. Ja, ik kan redelijk goed ouwehoeren, maar dat was toch wel een speciale gelegenheid. Bovenal vond ik het erg eervol.”
Benzine door de aderen
Op dat moment werkte Dion al bijna twintig jaar voor ons bedrijf – hij kwam in 1992 in dienst als technicus. Geen wonder, voor iemand die zo handig is als Dion. “Ik vond het altijd al leuk om met mijn handen te werken”, blikt hij terug. “Als 'menneke' reed ik heel Geldrop door op mijn BMX. Toen ik twaalf was, kreeg ik mijn eerste brommer. Een Vespa. Officieel mocht ik toen nog niet rijden op dat ding, maar de politie zag graag dingen door de vingers. Dat is nu wel anders.”
Wat niet anders is, is dat Dion nog steeds verzot is op motoren. Zo heeft hij twee trialmotors, een Harley-Davidson, een snorfiets en een gemotoriseerde grasmaaier. “Niet dat ik veel gras heb, maar ik vind het geluid gewoon mooi. Ik sluit niet uit dat er benzine door mijn aderen stroomt.”
Bouwen en beurzen bezoeken
Onze handige collega kan zich al sinds begin nineties lekker uitleven bij Spirotech. “Ik begon op de technische dienst. Een mooie baan; met twee collega’s heb ik in die jaren heel wat spullen gerepareerd en onderhouden. Na een jaar of wat ging er het een en ander veranderen binnen het bedrijf. Ik kon kiezen: bij de technische dienst blijven, of op de researchafdeling gaan werken.
Dat laatste is vooral veel meten, analyseren, controleren en rapporteren. En veel demopanelen bouwen, bijvoorbeeld voor beurzen en onze vertegenwoordigers. Transparante modellen die precies laten zien hoe bijvoorbeeld onze vuil- en luchtafscheiders werken. Ik vond dat geweldig om te doen. En ik heb heel wat binnen- en buitenlandse beurzen bezocht door de jaren heen.”
Gelijkwaardige traktaties
Tegenwoordig is Dions functie wel wat breder. Hij controleert nu ook retouren, is vertrouwenspersoon, doet de technische voorbereiding van beurzen en nog veel meer. “Ik sta binnen Spirotech wel bekend als degene die veel kan. Als iemand een extra gaatje in zijn of haar riem wil hebben, heb ik dat zo gefikst. En laatst vroeg iemand van onze klantenservice om haar bril te repareren. Ja hoor, kleine moeite!”
De bescheiden Dion zal zichzelf nooit voorstellen als MacGyver. “Dat is echt niet mijn officiële bijnaam. Maar ik vind het wel een mooi compliment. Ik proef hier sowieso veel waardering. Spirotech is erg goed voor zijn mensen. We krijgen ieder jaar een winstbonus, er is een zomerbarbecue en een mooi kerstfeest. Trakteren voor je verjaardag? Dat regelt Spirotech. Niet iedereen verdient hetzelfde salaris en kan hetzelfde missen, maar zo blijven de traktaties toch in balans.”
Hij vervolgt: “En vier keer per jaar is er een zeepkistsessie. De directeuren klimmen dan op een kistje om te vertellen over de ontwikkelingen. Dat vind ik magnifiek; zo hoor je informatie uit eerste hand. Je kunt er ook meteen op reageren. ‘Paul’, riep ik laatst, ‘over dat nieuwe kantoor had je het vorig jaar ook al, wanneer beginnen we?’ Dan krijg je netjes antwoord. Het voelt altijd heel gelijkwaardig en dat is Spirotech ten voeten uit.“
Afgerekend met vooroordelen
Het is wel duidelijk: de Geldroppenaar heeft het geweldig naar zijn zin in Helmond. “Voordat ik hier kwam werken, had ik toch wel bepaalde vooroordelen over Helmonders. Ik moet nu concluderen dat ze zo slecht nog niet zijn. Toch dacht ik in het begin: hier zie ik mezelf echt niet mijn hele leven blijven. Nou, ik ben intussen toch een aardig eindje op weg.”